Tajemnica druga

Tajemnice Radosne Różańca Świętego - Tajemnica druga

Nawiedzenie świętej Elżbiety

Łk 1, 39-56

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana». 

Wtedy Maryja rzekła: 

«Wielbi dusza moja Pana, 

i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. 

Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. 

Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, 

gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. 

Święte jest Jego imię - 

a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją. 

On przejawia moc ramienia swego, 

rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich. 

Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. 

Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. 

Ujął się za sługą swoim, Izraelem, 

pomny na miłosierdzie swoje - 

jak przyobiecał naszym ojcom - 

na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki». 

Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Tajemnica pierwsza Tajemnica trzecia